Ωρες ωρες σκεφτομαι πως θα ηταν αν ο κοσμος ηταν διαφορετικος.Και δεν μιλαω για κραυγαλεες διαφορες,απλα πραγματα.Αν το αιμα ηταν μαυρο για παραδειγμα,τι θα αλλαζε?
Τοσοι και τοσοι μακαβριοι ποιητες και συγγραφεις δεν θα υμνουσαν ποτε το ρουμπινι του χρωμα και την ηδονικη του γευση.Το μαυρο δεν ειναι οπως το κοκκινο.Δεν κανει την ιδια αντιθεση με το λευκο δερμα και ενα σωρο ταινιες και πινακες ζωγραφικης θα εχαναν την αισθητικη τους ισορροπια.Οι φωτογραφιες με τραυματιες πολεμου θα μας εκαναν την ιδια εντυπωση?
Κι αν ηταν πρασινο?Κι αν ηταν μπλε ή πορτοκαλι?
Δεν ειναι ομως,και η φυση κατι ηξερε και του εδωσε αυτο το ακαθοριστο χρωμα.Εμεις οι ανθρωποι δεν ξερουμε τι μας γινεται και αναρωτιομαστε γιατι ειναι ετσι,αντι να παμε να τελειωσουμε την εκθεση για το φροντιστηριο. :P
Picked from the book "everything is Illuminated" by Jonathan Safran Foer.
He knew that "I love you" also means "I love you more than anyone loves you or has loved you,or will love you",and also,"I love you in a way that no one loves you or has loved you,or will love you",and also,"I love you in a way that I love no one else,and never have loved anyone else,and never will love anyone else"
Εμένα μου ακούγεται κάπως εγωιστικός τρόπος να αγαπάς.Και έχω την αίσθηση ότι τα συναισθήματα παρουσιάζονται μονόπλευρα.Είναι παθιασμένος τρόπος όμως,και η αγάπη θέλει και κάποιο πάθος όπως και να το κάνουμε. :)
