Πέμπτη 29 Μαρτίου 2007

Χθες βραδυ πεθανε το δοντι μου...

Και δεν προλαβα καν να το χαιρετησω κανονικα!Τα τελευταια λογια που ακουσε απο εμενα ηταν καταρες για τον πονο που μου προκαλουσε!Συγνωμη δοντακι που σου φερθηκα τοσο ασχημα.Θα προσπαθησω να επανορθωσω προσεχοντας οσο γινεται το κουφαρι σου.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2007

Παρισι

Ααααχ...Μολις πριν λιγες ωρες γυρισα απο ενα φανταστικο ταξιδι στη πολη που δεν κοιμαται ποτε.Ετσι λενε βεβαια,γιατι εγω παρατηρησα οτι ολα εκλειναν κατα τις 11...!(δεν ημασταν στο κεντρο,γι αυτο).Δεν μπορω να περιγραψω τα συναισθηματα μου,γιατι ειμαι τις γνωμης οτι οταν εισαι ευτυχισμενος,ειναι δυσκολο να αποτυπωσεις τη χαρα σου.Παω λοιπον να τα περιγραψω ΟΛΑ στην Ελευθερια.Και δεν ειναι και λιγα!Τεσσερεις μερες ηταν και μου φανηκαν σαν μηνας ολοκληρος!Ευχομαι ειλικρινα να ξαναπαω και να ξαναπαω και να ξαναπαω,οσες περισσοτρες φορες γινεται!Αααααχ!
Α!Να πω και κατι που αμα δεν το μοιραστω θα σκασω!Βρηκα βιβλια με 20 σεντς!!!!!!!!!!Κριμα που ηταν στα γαλλικα.Πηρα ομως μερικα με σκοπο να εξασκησω λιγο τα γαλλικα μου για να ειμαι προετοιμασμενη οταν ξαναπαω.

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2007

Ενα μηνυμα μου ηρθε με τις λεξεις


τραπέζι, μηνυμα, μουσική, πορτοκαλί, φαινόμενο, πετάω και μύθος Μου ζητηθηκε by Stohasths να γραψω μια ιστορια με αυτες τις εφτα λεξεις.Yupi!Μου αρεσει αυτο το κολπο! Ξεκιναω...

Βζζ...βζζζτ...βζζζζζζ...Το κινητο χτυπαει ωρα τωρα και το τραπεζι τρεμει ολοκληρο.Καταραμενο κινητο,θα σε πεταξω στην τουαλετα!Σηκωνομαι ομως απο το κρεβατι για να δω τι τρεχει.Μηνυμα απο την κολλητη μου."ραντεβου σε δεκα λεπτα στη Σκανδιναβια.Εχει ενα ουρανιο φαινομενο.Βορειο Σαλας νομιζω"Σέλας βρε UFO!Βορειο Σέλας!Τελοσπαντων,καλο μου ακουγεται.Ντυνομαι και ξαπλωνω στον καναπε.Τωρα τελευταία μου παιρνει λιγη ωρα να ενεργοποιησω την φαντασια μου.Βρε,λες να μεγαλωνω?Φτανω λοιπον στη Φιλανδια μετα απο κανενα τεταρτο.Η τρελη δεν εχει ερθει ακομα και κρυωνω.Πρεπει να κουνηθω λιγο για να ζεσταθω.Πεταω λοιπον λιγο απο εδω κι απο εκει και παραλληλα κοιταζω και το κατασπρο τοπιο γυρω μου.Αααχ!Ειναι ωραιο να ξεφευγεις απο την ρουτινα που και που...Μα που ειναι πια αυτη η Ελευθερια!Αποφασιζω να το δω μονη μου,αμαν πια!Ζοριζω λιγο παραπανω το μυαλο μου και χανω τις αισθησεις μου.Ξυπναω με μια γλυκια μουσικη μεσα στο αυτι μου μα δεν ειμαι ουτε στη Φιλανδια,ουτε και σπιτι μου.Κανενα απο τα δυο δεν ειναι τοσο πορτοκαλί!!Αν ειναι δυνατον,τα παντα γυρω μου,πανω και κατω μου ειναι σε αποχρωσεις του πορτοκαλι!Βγαινω εξω και συνανταω ενα τεραστιο λουλουδι (με πορτοκαλι πεταλα βεβαιως!).Μου παιρνει λιγη ωρα μεχρι να μαθω τη γλωσσα του αλλα τελικα καταφερνω και μαθαινω οτι ξεπερασα το οριο μεταξυ ονειρου και πραγματικοτητας και οτι χαθηκα καπου στον ονειροχρονο του μυθου των Αβοριγινων.
Τα χρονια περνουν και περιπλανιεμαι ακομη στον ονειροχρονο ψαχνοντας να βρω τα συνορα του με τον παλιο μου κοσμο.Κι η μουσικη συνεχιζει να παιζει,αλλα εχει καταντησει αηδιαστικη και ευχομαι συνεχως να κουφαθω.Να λοιπον που το ονειρο εγινε ρουτινα και τωρα πια προσπαθω να ονειρευτω την παλια,κουραστικη ρουτινα με το θορυβο του σχολειου και τη μουντοτητα της εφηβειας.Ειναι αδυνατον ομως γιατι η φαντασια μου αρνειται να γυρισει πισω.Κατα βαθος βολευτηκε εδω,οπου δεν υπαρχουν περιορισμοι.Και εγω δεν μπορω παρα να ψαχνω το τελος σε αυτον τον εφιαλτικα ονειρικο κοσμο που εφτιαξα.


Αχ!Πολυ διασκεδασα με το γραψιμο αυτης της ιστοριας!Δεν την διαβαζω ομως γιατι δεν θα μου αρεσει και θα τη σβησω!Την αφηνω σε εσας λοιπον για να συνεχισει το παιχνιδι.Και τωρα πρεπει να προτεινω και σε αλλους,ε?Μα δεν ξερω κανενα...Να τολμησω καποιον που διαβαζω εδω?Λοιπον...Επιλεγω τις λεξεις φτερα,παιδι,κερασιες,χρυσοψαρο,πυλη για τις κυριες areir και Natalia.Ελπιζω να αποδεχτουν την προσκληση μου.Σε ευχαριστω Στοχαστη που μου εδωσες την ευκαιρια να συμμετεχω!!!

Κυριακή 11 Μαρτίου 2007

Εχω πιει λιγακι...

Ημασταν "στο μουσειο" παλι.Ηπιαμε.Αυτη τη φορα λεγαμε να τη βγαλουμε μονο με κρασι (λευκο) αλλα ο ιδιοκτητης ειχε αλλα σχεδια.Ηρθε,μας επιασε την κουβεντα (εχουμε γνωριστει αλλωστε.Τοσες φορες εχουμε παει εκει) και τελικα μετα απο μερικα υπονοουμενα καταλαβε οτι θελουμε κι αλλο οποτε λεει "Αντε,να σας κερασω.Φτανουν τρια καραφακια?"Στην αρχη τα θεωρησαμε πολλα,ημασταν ακομα νηφαλιοι,αλλα τελικα τα τρια εγιναν πεντε και θελω να πιστευω οτι σταματησαμε εκει.Οι αλλοι δυο ειναι σε πολυ χειροτερη κατασταση απο εμενα.Ειχαν παρει απο ενα καραφακι ρακι ο καθε ενας και το επιναν απο το στομιο.Εγω δεν ειχα και πολυ ορεξη για μεθυσι αποψε.Θελω να ηρεμησω καπως.Εχω και θεατρο αυριο και πρεπει να ειμαι ενταξει.Χωρις πονοκεφαλο.Γεια σου τωρα καλο μου μπλογκ.Παω να τα πιω με τον Μορφεα...

Παρασκευή 9 Μαρτίου 2007

Ανοιγω ενα βιβλιο και...


...εσύ...
Αυτη ειναι η λεξη που επεσε το δαχτυλο μου.Θα αραδιασω αυθορμητα τις σκεψεις μου χωρις καμια λογοκρισια.
Εσυ.Αυτη τη στιγμη μου ακουγεται καπως κατακριτικη λεξη."Εσυ φταις!","Εσυ να πας!".Κατι τετοιο.Ειναι λιγακι σαν να δινεις τις ευθυνες σου στον αλλο.Ακομη και η ιδια η λεξη ειναι λιγακι ανισορροπη.Οπτικα δεν μου κολλαει το εψιλον με το σιγμα και το υψιλον.Παντα θεωρουσα το υψιλον εγωιστικο γραμμα και αυτος ειναι ο λογος που αντιπαθω καπως τις υαινες.Το σιγμα σημερα μου ακουγεται κακιασμενο.Λεω σσσ και στο μυαλο μου αρχεται η λεξη μισοςςςς.Γιατι ετσι?Δεν μου αρεσει η λεξη μισος,αν και οπτικα μοιαζει ομορφη και με ομορφες αναλογιες.Η προφορα της ειαι μαλλον αποκρουστικη.Το ςςςςς στο τελος ειναι πραγματ εντονο.

Για το εσυ μιλουσα ομως.
Το εσυ με φοβιζει κιολας καπως.Οταν το λεω,αισθανομαι καπως ανευθυνη και ευθυνοφοβη.Οταν το ακουω αισθανομαι μονη και απροστατευτη.Χιλιες φορες "εσεις" για να εχω καποιον να μοιραζομαι την κριτικη,ευθυνη κλπ.Και δεν εννοω το "εσεις" του πληθυντικου ευγενειας,αλλα του κανονικου πληθυντικου.Αλλο μπερδεμα παλι αυτο με το εσυ οταν τιθεται θεμα πληθυντικου ευγενειας!Συνεχεια μπαινω στο διλημμα για το ποιο απο τα δυο θα χρησιμοποιησω.Ολο προβληματα αυτο το "εσυ" βρε παιδι μου!

Ψαχνω τοση ωρα να βρω κατι θετικο για την καημενη τη λεξουλα,αλλα μπα...Ακομη και στην αγαπη ειναι εμποδιο.Οταν σταμταει το "εμεις" και αρχιζει το "εσυ" και το "εγω",αρχιζουν συνηθως τα προβληματα.Ακομη και στη θετικοτερη εκφραση αγαπης του με πνιγει."Εσυ!Μονο εσυ με καταλαβαινεις/αγαπας/νοιαζεσαι/
σκεφτεσαι"


Συγνωμη καλο μου "εσυ" που σου φερομαι ετσι,αλλα δεν το ελεγχω.Ελπιζω καποια στιγμη στο μελλον να καταλαβω την αξια σου.Ειμαι σιγουρη ομως οτι δεν θα αντεχα χωρις εσενα γιατι εισαι ιδιαιτερα σημαντικο μερος του λεξιλογιου μας.