Ανοίγουμε το τετράδιο.

Βουτάμε την πένα στο μελάνι και γράφουμε...
"Σ" και "Ε"... σε!
Το έψιλον μας βγήκε λιγάκι λεπτό,το ξαναπατάμε.
Μετά,κάνουμε ένα κουλουράκι,κι ένα μπαστουνάκι δίπλα του.Μπράβο!Φτιάξαμε το "α".
Το επόμενο γράμμα είναι λιγάκι δύσκολο.
Φτιάχνουμε ένα στριφογυριστό γάμμα.
Είναι όμως λιγάκι αχνό,θέλει λίγο πάθος ακόμα.
Ξαναβουτάμε την πένα,σχεδόν ξεχείλισε αυτή τη φορά το μπλε μελάνι.
Το επόμενο γράμμα είναι εύκολο,άλλο ένα άλφα.
Δεν πρέπει όμως να είναι πανομοιότυπο με το άλλο,κάνουμε λίγο κυματιστό το κουλουράκι του.
Το "π" είναι ένα σέξυ γράμμα,το κάνουμε με ένα πονηρό χαμόγελο.
Τι καλά που περάσαμε με το πι,τώρα έχει άλλο ένα άλφα.Κουράστηκαμε με τα άλφα!
Κουνάμε την πένα βαριεστημένα και σχηματίζουμε ένα άλφα,προσπαθεί να είναι όμορφο,αλλά δεν τραβάει την προσοχή μας.
Η προσοχή μας είναι όλη στραμμένη στο ωμέγα.Αχ,αυτό το τροφαντό ωμέγα!
Βουτάμε ξανά την πένα στο μελάνι για να νιώσουμε και την παραμικρή του καμπύλη.
Αυτό ήταν,τελειώσαμε.
Όχι,δεν τελειώσαμε,ένα "Σε αγαπάω" δεν τελειώνει ποτέ,σε ακολουθεί μέχρι το επόμενο,ίσως και παραπέρα.
Βουτάμε την πένα στο μελάνι και με σίγουρο χέρι γράφουμε τρεις κουκκίδες.
...
Σε αγαπάω...
...μα κλείνω το τετράδιο,συγγνώμη.