Τετάρτη 27 Ιουνίου 2007

Απλες σκεψεις

Δεν εχω την αναγκη να γραψω.Απλα αισθανομαι οτι το παραμελω λιγο το blog μου και δεν θελω να συμβαινει αυτο.Γραφω οτι να 'ναι οποτε ας γραψω και μια μαλακια που εχει κολλησει στο μυαλο μου.Αγχωθηκα πολυ σημερα με ενα ντοκιμαντερ που ειδα.Ηξερα ηδη για το προβλημα της υπερθερμανσης του πλανητη,αλλα τοσα πολλα στοιχεια και συνεπειες δεν ειχαν ξαναδει τα ματια μου.Καποια στιγμη με επιασε πανικος,γιατι σκεφτηκα οτι μπορει να μην προλαβαινουμε να το διορθωσουμε.Σκεφτηκα ολα τα ομορφα μερη πανω στη Γη που εχω παει ή εχω δει σε φωτογραφιες,ακουσα τα πουλακια να κελαηδανε και το νερο να τρεχει,μυρισα τα πρωτοβροχια και τα αρωματα των λουλουδιων και εφαγα τους καρπους των δεντρων,αγγιξα φυσικα τους κορμους των γερικων δεντρων και αφησα το νερο να περασει απο τα ανοιγματα των δαχτυλων μου.Δεν θελω να χαθει αυτη η ομορφια.

2 σχόλια:

MakisH είπε...

Αν ο καθένας μας κάνει ενσυνείδητα ό,τι πραγματικά μπορεί (μέσα σε κάποια όρια φυσικά, δε λέμε να πεθαίνεις για να προσφέρεις ένα ελάχιστο) κάτι μπορεί να γίνει! Ας μην λέμε "και τι είμαι εγώ, κορόιδο που οι άλλοι καλοπερνάνε κι εγώ κάνω τη ζωή μου δύσκολη;". Δεν είναι έτσι... Δεν χρειάζεται να περιμένουμε πάντα τους άλλους. Ας ξεκινήσουμε εμείς το δικό μας αγώνα, πάντα πρώτα μέσα από τους εαυτούς μας και αν νοιώθουμε δυνατοί συνεχίζουμε και σε μια "ομάδα". Ακούγονται ιδανικά όλα αυτά αλλά είναι εφικτά...

nakupenda είπε...

Μια πεταλούδα είναι η ευτυχία
κι αν τη κυνηγάς, όσο τη ζητάς
δε θα σε καταδεχτεί.
Ρίξε το βλέμμα σου αλλού - μην ενδώσεις
ίσως μια στιγμή σου φανεί πως νιώσεις
τα ποδαράκια της στον ώμο σου :)